Neidenburg, czyli zamek nad Nidą, to pierwotna nazwa krzyżackiego założenia w Nidzicy. Usytuowanie na wzgórzu otoczonym Nidą i w sąsiedztwie rozległych bagien czyniło to miejsce idealnym - miała tu powstać warownia o dużym strategicznym znaczeniu. Architektonicznie zamek miał odejść od dotychczasowych zasad i stać się miejscem kojarzącym się z władzą, bogactwem i wygodami.
Twierdza nidzicka pierwotnie była rezydencją krzyżackiego prokuratora. W swojej historii zamek kilkukrotnie trafiał w ręce Polaków. Po raz pierwszy stało się to już w 1410 roku, kiedy miasto znalazło się na drodze pochodu wojsk króla Władysława Jagiełły, a polskie wojska bez trudu przejęły kontrolę nad niebronioną warownią. W kolejnych latach, zamek wielokrotnie zmieniał właścicieli i przeznaczenie, odgrywając kluczowe role w lokalnych i międzynarodowych konfliktach. Jego mury były świadkiem zarówno oblężeń, jak i zmiany władzy, kiedy to propolskie siły i czeskie wojska zaciężne przejmowały fortecę, broniąc jej przed kolejnymi atakami.
Wiek XVIII przyniósł katastrofę w postaci pożaru, a wiek XIX – dewastację ze strony wojsk francuskich. Jednak, gdy zamek dotykały poważne zniszczenia, nie pozostawiano go samemu sobie. W XIX wieku inicjatorem odbudowy był radca prawny Ferdynand Tymoteusz Gregorovius. Zamek stał się sądem i więzieniem. Po II wojnie światowej również pamiętano o tym miejscu i w latach sześćdziesiątych zakończono remont. Zamek oddano instytucjom kultury.
Dziś zamek w Nidzicy nadal góruje nad miastem. Otacza go rozległy park. Mimo zamkniętej formy zaprasza na swój dziedziniec, by zapoznać zwiedzających ze swoją bogatą historią.
XIV w.
Winrich von Kniprode
Gotycki
Stan zachowania dobry. Zamek odremontowany, funkcjonujący w ramach turystyki i biznesu.
ul. Zamkowa 2, 13-100 Nidzica |
Wtorek-niedziela, od 10 do 16 (godziny zmieniają się sezonowo)
Normalny - 15 zł, ulgowy - 10 zł.
Na dziedziniec można wejść za darmo.
ok. 50 min
Na dziedziniec bez problemu, ale zwiedzanie może nastręczać problemów (schody).
Zwiedzanie z psem zabronione.
Przy placu Wolności, ul. 1 Maja,
ul. Słowackiego
Indywidualnie lub po wcześniejszym uzgodnieniu grupą zorganizowaną.
Niektóre tablice informacyjne dodatkowo w j. angielskim, brak informacji o zwiedzaniu w innych językach.
Zamek w Nidzicy był najdalej wysuniętą twierdzą na mapie krzyżackiego państwa. Powstał na miejscu drewnianej strażnicy, a z biegiem lat rozwijał się nad położoną na zachód osadą. Przede wszystkim miał chronić ziemie zakonu przed najazdami z Litwy
i Mazowsza. Jego późniejsze losy możecie prześledzić poniżej.
◈ ok. 1370: Rozpoczęcie budowy na zlecenie wielkiego mistrza Winrycha von Kniprode.
◈ 1376: Odnotowanie zamku w źródłach pisanych.
◈ 1409: Wzmianki o rezydencji prokuratora krzyżackiego.
◈ 1410: Zajęcie zamku przez wojska Jagiełły.
◈ 1414: Ponowne zdobycie zamku przez polskie oddziały. Jeszcze w tym samym roku komtur Ostródy Jan von Bichau odbił Nidzicę.
◈ 1454: Zajęcie zamku przez propolski Związek Pruski i w 1455 roku przekazanie czeskim wojskom zaciężnym pod wodzą Jana Koldy z Žampach.
◈ 1466: Na mocy II pokoju torunskiego zamek zostaje
w rękach Zakonu Krzyżackiego.
◈ 1517: Rozbudowanie
i umocnienie przedzamcza.
◈ 1525: Powołanie w Nidzicy siedziby książęcego starostwa po sekularyzacji Zakonu.
◈ 1655: W czasie potopu zamek dostaje się w ręce szwedzkie, po zawarciu pokoju ze Szwedami wyremontowanie zniszczonego walkami zamku.
◈ 1812: Poważne zniszczenia dokonane przez stacjonujące na zamku wojska napoleońskie.
◈ 1820: Rozpoczęcie remontów
z inicjatywy radcy prawnego Ferdynanda Tymoteusza Gregoroviusa, zaadaptowanie zamku na potrzeby sądownictwa.
◈ 1945: Ogromne zniszczenia dokonane przez wojska radzieckie.
◈ 1952: Zabezpieczenie uszkodzeń.
◈ 1959-1965: Remont dla potrzeb kulturalnych.
◈ dziś: Zamek gotowy do zwiedzania, siedziba Nidzickiego Ośrodka Kultury i Muzeum Ziemi Nidzickiej, hotel, restauracja.
Na dziedzińcu nidzickiego zamku możemy spotkać posąg Herkusa Monte. Monte był wodzem pruskim z plemienia Natangów. Walczył o niepodległość swojego narodu. Zasłynął jako przywódca II Powstania Prusów. Mówi się, że to pruski Braveheart.
W jednej z sal do dziś widoczne są gotyckie freski z przełomu XIV i XV wieku. W refektarzu można też zobaczyć malowidło ścienne przedstawiające Świętą Weronikę w adoracji aniołów.
W 1389 roku zawansowany stan prac budowlanych pozwolił na zorganizowanie spotkania dyplomatycznego przedstawicieli Zakonu, Polski i Litwy, które miało za zadanie wypracować stosunki graniczne. Spotkanie trwało 6 dni. Niestety okazało się bezowocne
i nie zapobiegło nadciągającej wojnie.
Przy zamku działa stowarzyszenie promujące historię i kulturę rycerstwa. Jako entuzjaści historii lokalnej organizują Letni Turniej Rycerski w Nidzicy oraz inscenizacje bitew. Sezon rycerski otwierają w ramach Rejzy na Zamek w Nidzicy i pola Grunwaldu.
Zamek w Nidzicy dzięki remontowi z drugiej połowy XX wieku jest żywo funkcjonującym miejscem. Dlatego pewna informacja pochodzi z czasów nam współczesnych. O co może chodzić? Odpowiedź poniżej.
pięciokondygnacyjne wieże mieszkalne
powierzchnia założenia zamkowego
powierzchnia wewnętrznego dziedzińca
kondygnacje głównego domu (skrzydła zachodniego)
W roku 1656 Tatarzy po wygranej bitwie pod Prostkami zawędrowali w okolice Nidzicy. Zostawiali za sobą złupione domy, zabitych mężczyzn, a kobiety zabierali do niewoli. Szczęśliwcy z okolicznych wiosek znaleźli schronienie w nidzickim zamku. Stacjonująca na nim załoga miała za zadanie nie sprowokować wrogów do ataku. Jednym z załogantów był mieszkaniec Szerokiego Pasa, Jan Nowak - z zawodu krawiec. Ze względu na swój doskonały wzrok został przydzielony do artylerii. Pewnego dnia, gdy pełnił służbę na murach zamku przy armacie, wypatrzył grupę Tatarów. I to w odległości półtora kilometra na południe! Mając w pamięci los sąsiadów i mieszkańców z Szerokiego Pasa, nie zawahał się i, mimo zakazu, wycelował i strzelił z armaty. Był świadom swojego nieposłuszeństwa i ukrył się przed załogą w stajni… w końskim oborniku.
Gdy wszyscy szukali Jana, by w desperacji wydać go Tatarom jako nieposłusznego sprawcę zamieszania, wydarzyło się coś dziwnego. Zauważono, że Tatarzy… szykują się do odwrotu! Strzał krawca był tak precyzyjny, że trafił połowę tatarskiego oddziału i samego ich wodza. Jana okrzyknięto wybawicielem, a dzięki nagrodzie stał się bardzo majętnym człowiekiem.
W miejscu, gdzie zginęli Tatarzy, stał głaz. Na pamiątkę tych wydarzeń ustawiono na nim armatnią kulę. Może to ta sama, którą wystrzelił Jan? A może nie. Ale głaz z kulą wciąż znajduje się niedaleko nidzickiego zamku.
Źródła innych zdjęć:
- Widok miasta i zamku krzyżackiego, rysunek z 1602 roku (Zabytki architektury i urbanistyki w Polsce, Warszawa 1986),
- plan zamku górnego i podzamcza (Architektura gotycka, 1995)
Autorka tekstu: Magdalena Wierzbińska
Chcesz sprawdzić, jak wyglądała nasza wizyta na zamku?
W osobnym wpisie na blogu dzielimy się naszymi osobistymi przeżyciami związanymi z wizytą w zamku. W ten sposób możesz wybrać to, co Cię najbardziej interesuje: historia i fakty o samym zamku czy podążanie śladami naszych przeżyć. Zapraszamy!
Copyright © 2025 | Wykonanie PowRope [Dominika Powroźnik]
zdobywcyzamkow@gmail.com
725 538 846
Skontaktuj się z nami w razie pytań, sugestii, problemów lub po prostu po to, aby podzielić się swoją pasją do zamków. Czekamy na Twoją wiadomość! :)